Ne prangalar durdu bizi ne tuzaklar,ne zindanlar susturdu nede duvarlar,
Hürriyet öyle bir ateştir ki;Önce sineyi yakar sonra bedeni
Yetmez ! sonra kendine dokunan her şeyi.
Ey can hürriyet aşkıyla çıktığın bu yolda
Hangi bahane bırakır seni yolda, çünkü sende ateştin, yürüdüğün yolda,
Ateşin ateşle buluştuğu bu yolda, sen ateş, ben ateş
Gömlek ateş, dokunduğumuz her şey ateş
Bin parça etseler seni, her parçan ayrı bir kıtada
Yeniden yakar hürriyet ateşini çünkü; her zerren
Cihanı yangın yerine çevirecek kıvamda…
Küllenen kor, alevlenen ateşe delil ,
Yangın çıkarmak istersen! işte sana cehennemi sinesinde taşıyan fakir…
Rabbani davaların ateşi asla sönmez. Çünkü onlar nübüvvet kandilinden almıştır alevi. Her kim varlığını yok etmek için atarsa kendini bu ateşe ;
“Narını nura, fani varlığını kavuşturur ebedi huzura.
Bazen beklemek ateşten gömlektir, ateşte hayat bulana “
Bediüzzaman'ın mirasını mirasyediler küllendirdi, amma Risale-i Nur davasının sahiplerinde kor asla sönmedi! Kendi ateşini yakmak isteyenler nurun ateşinden ışık aldılar amma Risale-i Nur'un ateşinde asla yanmadılar…
Bir Aczmendi çıktı ki; o ateşi yeniden alevlendirdi. Yüreğinde davanın kor ateşini taşıyanlara da asla yüz çevirmedi bu yangını devam ettirmenin yolunu, bu yolda yanıp bitip yok olup, kor olanlara hor bakmakta değil onların ateşiyle yanmakta bildi. Aczmendi ateşini küllendirmeyelim, bu ateşe, bedenimizi fitil dünyamızı gazyağı edelim. Gazyağı biterse niye bitti demeyelim biz gazyağı olursak bitmez diyelim. Yoksa bizler de mirasyediler listesine yazılırız. Yüreğinde kor taşıyanlardan ateş almasını bilmeyenler ;
Bu davanın ışığıyla aydınlansalar da, kendini yakmadan, ateş olup yok olmadan
Hem yolu incitir hem yolcuyu…
VESSELAM….
Sevdası büyük olanın,
imtihanı ağır olur..
..
Ağabeyim Sen olunca ilhamım sağlam olur..
Yaktın yine beni..